قهوه برای عفونت

قهوه برای عفونت

وقتی عفونت دارید، طبیعی است که غذاها و نوشیدنی‌های آرامش‌بخشی را که به آن عادت کرده‌اید میل کنید. برای بسیاری از افراد، این شامل قهوه است، اما با همین امر شما به درمان عفونت هایی که علت های زیادی داشته باشد را می پردازد.

برای افراد سالم، قهوه خوب در مصرف متعادل اثرات منفی کمی دارد. حتی ممکن است فوایدی برای سلامتی داشته باشد، زیرا سرشار از آنتی اکسیدان است. بعلاوه، کافئین ممکن است فواید کمی برای چربی سوزی داشته باشد.

با این حال، ممکن است تعجب کنید که آیا نوشیدن قهوه در زمان بیماری بی خطر است یا خیر بسته به نوع بیماری که با آن دست و پنجه نرم می کنید، این نوشیدنی مزایا و معایبی دارد همچنین می تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد.

قهوه ساز دمی اصل را از فروشگاه های معتبر خریداری کنید و از از دم کردن قهوه با آن لذت ببرید.

ایا قهوه برای عفونت خوب است

وقتی قهوه به عنوان نوشیدنی تهیه می شود، از ترکیبات فرار و غیرفرار شامل کربوهیدرات ها، ترکیبات نیتروژن دار، لیپیدها، ویتامین ها، مواد معدنی، ترکیبات فنلی و آلکالوئیدها تشکیل می شود. به طور قابل توجهی، غلظت ترکیبات خاص در قهوه به مقدار قهوه آسیاب شده استفاده شده برای تهیه نوشیدنی، روش برشته کردن و دم کردن، کیفیت آب مصرفی و ترکیب سایر مواد در محصول نهایی بستگی دارد.

کافئین

یکی از قابل توجه ترین مواد شیمیایی موجود در قهوه، کافئین است که از نظر شیمیایی با نام ۱،۳،۷-تری متیل گزانتین شناخته می شود. این آلکالوئید که به طور طبیعی در دانه‌های قهوه یافت می‌شود، سیستم عصبی مرکزی را تحریک می‌کند و همچنین نشان داده است که اثرات مثبتی بر حافظه بلند مدت دارد.

در یک فنجان قهوه، محتوای کافئین می تواند از ۳۰ میلی گرم (میلی گرم) تا ۳۵۰ میلی گرم متغیر باشد. مانند هر جزء دیگر قهوه، غلظت کافئین در یک فنجان قهوه به نوع دانه های قهوه مورد استفاده برای تهیه نوشیدنی و همچنین به هر دو روش دم کردن و برشته کردن بستگی دارد.

جدا از توانایی آن در بهبود تمرکز، حافظه و وضوح در هنگام مصرف، کافئین موجود در قهوه با چندین اثر مفید بر روی سیستم ایمنی بدن نیز مرتبط است. به عنوان مثال، مدل‌های موش نشان داده‌اند که کافئین سطوح سیتوکین‌های التهابی مختلف از جمله اینترلوکین ۶ (IL-6)، IL-3، IL-13 و گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) را کاهش می‌دهد.

 اثرات مشابهی در موش‌های چاق مصرف‌کننده کافئین مشاهده شده است، که مشخص شد که آزادسازی فاکتور نکروز تومور α (TNFα)، IL-6 و پروتئین شیمی‌جذب مونوسیتی ۱ (MCP-1) را سرکوب می‌کند.

اسید کلروژنیک

قهوه سیاه و تا حد زیادی قهوه سبز سرشار از اسید کلروژنیک (CGA)، پلی فنول است که نقش اصلی را در فعالیت آنتی اکسیدانی قهوه ایفا می کند. به طور خاص، CGA و ایزومرهای آن، آنیون‌های سوپراکسید رادیکال‌های هیدروکسیل را جذب می‌کنند و در نتیجه میزان و تأثیر بعدی فرآیندهای اکسیداتیو آسیب‌رسان را کاهش می‌دهند.

 با جلوگیری از اکسیداسیون و حمایت از هر گونه کمبود آنتی اکسیدانی در بدن، CGA همچنین از سیستم ایمنی بدن در برابر اثرات خطرناک ROS و سایر مواد شیمیایی واکنش پذیر حمایت می کند.  

در یک فنجان قهوه، غلظت CGA می تواند بین ۷۰ تا ۳۵۰ میلی گرم باشد. غلظت CGA در یک فنجان قهوه نیز در درجه اول به روش مورد استفاده برای برشته کردن دانه های قهوه و همچنین مقدار قهوه مصرفی بستگی دارد.

علاوه بر کافئین و CGA، برخی از دیگر اجزای قابل توجه قهوه که فواید مختلفی را برای سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌کنند شامل کاهوئول، کافستول و آرابینوگالاکتان‌ها هستند.

در سیستم ایمنی ذاتی، این ترکیبات به قهوه اجازه می‌دهند تا از طریق عملکردشان بر روی پروتئین‌های واکنش‌گر C و گیرنده‌های شبه عوارض، به سمیت سلولی سلول‌های کشنده طبیعی کمک کند. با افزایش فعالیت سلول های کشنده طبیعی، قهوه ممکن است از انحطاط آنها نیز جلوگیری کند و در نتیجه از مصرف کنندگان قهوه در برابر بیماری های خودایمنی مختلف محافظت کند.

در مقایسه با سیستم ایمنی اکتسابی، محتوای کافئین موجود در قهوه به طور بالقوه تکثیر سلول های Th1 و Th2 را سرکوب می کند. در نتیجه، قهوه می‌تواند آسیب‌های ناشی از آزاد شدن سیتوکین‌ها را به دلیل فعالیت بیش از حد سلول‌های T و B کاهش دهد.

ارتباط بین مصرف قهوه و پیشگیری از بیماری های خودایمنی در انواع مختلف مطالعات بررسی شده است. برای این منظور، این مطالعات نشان داده اند که مصرف قهوه می تواند خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید، بیماری خودایمنی تیروئید، دیابت، ام اس، پسوریازیس، بیماری خودایمنی کبد، بیماری التهابی روده و لوپوس اریتماتوز سیستمیک را کاهش دهد.

نتیجه گیری

در چند سال گذشته، مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف قهوه اثرات مثبتی بر سیستم ایمنی بدن دارد. با این وجود، مصرف روزانه کافئین نباید از ۴۰۰ میلی گرم در روز در بزرگسالان و ۲۰۰ میلی گرم در روز در زنان باردار و شیرده تجاوز کند.

قهوه و عفونت معده

قهوه دارای چندین ترکیب است که ممکن است معده شما را ناراحت کند . این شامل کافئین، اسیدهای قهوه و اغلب افزودنی های دیگر مانند شیر، خامه، شکر و شیرین کننده ها می شود. به غیر از کافئین، بسیاری از این ترکیبات در قهوه بدون کافئین نیز وجود دارد.

تاثیر کافئین بر رحم و بارداری

مصرف کافئین به طور گسترده ای به عنوان یک محرک سیستم عصبی مرکزی استفاده می شود. با این حال، مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض کافئین مادر در دوران بارداری با افزایش ناهنجاری‌هایی از جمله کاهش باروری، تأخیر در بارداری، سقط‌های خودبه‌خودی زودرس و وزن کم هنگام تولد همراه است.

 مکانیسم های زیربنایی پیامدهای منفی مصرف کافئین، به ویژه در اوایل بارداری، نامشخص است.

 در مطالعه حاضر، ما متوجه شدیم که موش‌های باردار تحت درمان با دوز متوسط ​​(۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم) یا بالا (۳۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) کافئین (داخل صفاقی یا خوراکی) در حین لانه‌گزینی منجر به حفظ جنین‌های اولیه در مجرای تخمک، رشد جنینی معیوب، و اختلال در لانه گزینی جنین.

 انتقال بلاستوسیست های طبیعی به رحم زنان شبه باردار تحت درمان با کافئین نیز لانه گزینی غیرطبیعی جنین را نشان داد، بنابراین نشان دهنده اختلال در پذیرش رحم با تجویز کافئین است.

 جنین‌های باقی‌مانده که پس از درمان با کافئین توانستند لانه‌گزینی کنند، در مرحله میان‌ترم میزان جذب جنین و رشد غیرطبیعی و کاهش وزن در هنگام تولد را نشان دادند.

 علاوه بر اثر وابسته به دوز، تغییرات قابل‌توجهی بین موش‌های فردی تحت دوز مشابه کافئین نیز مشاهده شد که نشان‌دهنده حساسیت‌های متفاوتی به کافئین است، مشابه آنچه در جمعیت‌های انسانی مشاهده می‌شود.

 در مجموع، داده‌های ما نشان داد که قرار گرفتن در معرض کافئین در اوایل بارداری باعث اختلال در انتقال جنین لوله رحمی، رشد جنینی و پذیرش رحم می‌شود که مسئول لانه‌گزینی غیرطبیعی و از دست دادن بارداری هستند.

کافئین محبوب ترین ماده فعال دارویی است که در جهان مصرف می شود. این یک محرک است که اغلب برای تقویت هوشیاری ذهنی استفاده می شود.

اگرچه شواهدی با کیفیت بالا وجود ندارد که نشان دهد میزان متوسط ​​مصرف کافئین اثرات نامطلوبی بر باروری یا نتیجه بارداری دارد، باورهای احتمالی در مورد رابطه بین مصرف کافئین و پیامدهای نامطلوب باروری رایج است و مصرف کافئین اغلب به عنوان یک عادت ناسالم تلقی می شود.

 مصرف نوشیدنی های کافئین دار در مشکلات باروری نقش دارد، در حالی که مصرف در دوران بارداری با افزایش خطر سقط جنین، ناهنجاری های مادرزادی، محدودیت رشد جنین، مرده زایی و اثرات رفتاری طولانی مدت در فرزندان مرتبط است. منطق بیولوژیکی پیشنهاد شده برای این ارتباطات، توانایی کافئین برای تجمع در بافت‌های جنین و ایجاد اثرات دارویی متنوعی است که می‌تواند در رشد و تکامل جنین اختلال ایجاد کند.

این موضوع به بررسی رابطه بین مصرف کافئین و مشکلات تولید مثل در زنان می پردازد. اثرات فیزیولوژیکی کافئین و نوشیدنی های کافئین دار و اثرات کافئین بر فرآیندهای بیماری خاص، از جمله مقاومت به انسولین، سرطان، بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر به طور جداگانه مورد بحث قرار می گیرد.

قهوه صبح برای بسیاری از افرادی که متوجه می شوند محتوای کافئین آن به بیدار شدن آنها کمک می کند، قابل مذاکره نیست. در واقع، حتی قهوه بدون کافئین نیز به دلیل اثر دارونما می تواند اثر محرک ملایمی بر روی افراد داشته باشد.

برای بسیاری از کسانی که قهوه می نوشند، این افزایش انرژی درک شده یکی از مزایای کلیدی قهوه است، و همچنین یکی از دلایلی است که ممکن است هنگام بیماری آن را بنوشید.

به عنوان مثال، اگر احساس تنبلی یا خستگی می کنید اما هنوز آنقدر خوب هستید که به سر کار یا مدرسه بروید، می تواند به شما کمک کند.

به علاوه، اگر با سرماخوردگی خفیف سر و کار دارید، قهوه ممکن است به شما کمک کند روز خود را بدون ایجاد عوارض جانبی قابل توجهی سپری کنید.

قهوه همچنین می تواند اثرات منفی داشته باشد. کافئین موجود در قهوه دارای اثر ادرارآور است، به این معنی که می تواند مایعات را از بدن شما خارج کند و باعث شود مقدار بیشتری از آن را از طریق ادرار یا مدفوع دفع کنید.

برای خرید انواع فرنچ پرس اصل به فروشگاه قهوه دارک مراجعه نمایید.

در برخی افراد، مصرف قهوه ممکن است منجر به کم آبی بدن در نتیجه اسهال یا ادرار زیاد شود. با این حال، برخی از محققان خاطرنشان می کنند که مصرف کافئین در سطوح متوسط ​​- مانند ۲ تا ۳ فنجان قهوه در روز – تأثیر معنی داری بر تعادل مایعات شما ندارد.

در واقع، افرادی که به طور منظم قهوه می نوشند، بیشتر به اثر ادرارآور قهوه عادت می کنند، تا جایی که هیچ مشکلی در تعادل مایعات برای آنها ایجاد نمی کند.

اگر استفراغ یا اسهال را تجربه می کنید – یا اگر به آنفولانزا، سرماخوردگی شدید یا مسمومیت غذایی مبتلا هستید – ممکن است بخواهید از قهوه اجتناب کنید و نوشیدنی های آبرسان بیشتری را انتخاب کنید، به خصوص اگر قهوه خور معمولی نیستید.

برخی از نمونه‌های نوشیدنی‌های آب‌رسان‌تر شامل آب، نوشیدنی‌های ورزشی یا آب‌میوه‌های رقیق‌شده است.

با این حال، اگر به طور منظم قهوه می نوشید، ممکن است بتوانید بدون افزایش خطر کم آبی در هنگام بیماری، به نوشیدن قهوه ادامه دهید.

قهوه اسیدی است ، بنابراین ممکن است باعث تحریک معده در افراد خاصی شود، مانند کسانی که زخم معده فعال دارند یا مشکلات گوارشی مرتبط با اسید دارند.

بر اساس مطالعه ای که روی ۳۰۲ فرد مبتلا به زخم معده انجام شد، بیش از ۸۰ درصد افزایش درد شکم و سایر علائم را پس از نوشیدن قهوه گزارش کردند.

با این حال، مطالعه دیگری روی بیش از ۸۰۰۰ نفر هیچ ارتباطی بین مصرف قهوه و زخم معده یا سایر مشکلات گوارشی مرتبط با اسید مانند زخم روده یا رفلاکس اسید نشان نداد.

به نظر می رسد ارتباط بین قهوه و زخم معده بسیار فردی است. اگر متوجه شدید که قهوه باعث ایجاد زخم معده یا تشدید آن می شود، باید از مصرف آن اجتناب کنید یا به قهوه سرد دم کنید که اسیدی کمتری دارد.

شواهد و مستندات دیگری نیز وجود دارد که نشان میدهند مصرف مقدار مناسب قهوه میتواند تاثیر مثبتی بر سیستم ایمنی بدن بر جای بگذارد. البته باید به این نکته مهم نیز اشاره کنیم که مصرف بیش از حد قهوه میتواند خطرات متعددی را برای بدن به همراه داشته باشد.

برخی از تحقیقات صورت گرفته در سال های اخیر حاکی از آن هستند که کافئین، تاثیر مثبتی بر سیستم ایمنی بدن دارد به این تریب که به عنوان یک تنظیم کننده سیستم ایمنی عمل می کند. کافئین می تواند پاسخ های ایمنی ذاتی و اکتسابی بدن را تنظیم کند. البته هنوز هم تعریف مشخصی برای این تاثیرات ارائه نشده است.

تحقیقی که در سال ۲۰۰۶ توسط مرکز داروشناسی دانشگاه ایرلند صورت گرفت نشان داد که کافئین می تواند بر تولید سیتوکین های پیش التهابی مانند Tnf-alpha غلبه کند و این امر به بیماران ابتلا به بیماری های التهابی مانند آرتروز و پسوریازیس کمک می کند.

در فروشگاه های معتبر انواع کمکس اصل را با بهترین قیمت می توان تهیه کرد که یکی از این فروشگاه ها را می توان به قهوه دارک ملحق نمود.

البته این تاثیرات زمانی اتفاق می افتند که کافئین در حد متوسط مصرف شود. تصور می شود که مصرف ۴۰۰ میلی گرم قهوه (۳ الی ۴ فنجان) برای بزرگسالان مناسب است. البته این مقدار برای کهنسالان به ۱۰۰ میلی گرم در طول روز میرسد و نباید مقدار قهوه مصرفی کهنسالان در طول روز به بیش از ۱۰۰ میلی گرم برسد.

نکته مهم دیگری که در اینجا باید به آن اشاره کنیم این است که کافئین، تاثیرات مختلفی را بر روی افراد مختلف بر جای میگذارد. برخی از عواملی که بر واکنش بدن فرد نسب به مصرف کائین تاثیر میگذارند عبارتند از: دفعات مصرف قهوه، سن، وضعیت سلامت روانی و مصرف برخی از داروها. اگر تصور می کنید که بدن شما نسب به مصرف کافئین، واکنش های منفی نشان میدهد حتی مصرف مقدار بسیر کم آن نیز می تواند برای شما مضر باشد.

مصرف بیش از حد قهوه نه  تنها توانایی سیستم ایمنی برای مبارزه با عفونت ها را کاهش میدهد بلکه سیستم ایمنی بدن نمی تواند با سلول های غیرطبیعی مبارزه کند.

با برخی داروها تداخل دارد.

قهوه با برخی داروها نیز تداخل دارد، بنابراین اگر یکی از این داروها را مصرف می کنید، باید از قهوه خودداری کنید.

به ویژه، کافئین می تواند اثرات داروهای محرک مانند سودوافدرین (Sudafed) را تقویت کند، که اغلب برای کمک به کاهش علائم سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده می شود . همچنین می‌تواند با آنتی‌بیوتیک‌ها تداخل داشته باشد که در صورت ابتلا به عفونت باکتریایی از هر نوعی، ممکن است آن‌ها را دریافت کنید.

باز هم، مصرف کنندگان معمولی قهوه ممکن است بتوانند این داروها را در حین نوشیدن قهوه تحمل کنند، زیرا بدن آنها به اثرات آن عادت کرده است.

با این حال، قبل از انتخاب نوشیدن قهوه با این داروها، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

گزینه دیگر نوشیدن قهوه بدون کافئین در حین مصرف این داروها است، زیرا کافئین موجود در قهوه باعث این فعل و انفعالات می شود. در حالی که بدون کافئین حاوی مقادیر کمی کافئین است، چنین مقادیر کمی بعید است که باعث تداخل دارویی شود.

برای خرید قهوه تازه و دست نخورده و اصل حتما به فروشگاه معتبر قهوه دارک مراجعه کنید.